Historia kaliskiego dworca kolejowego rozpoczyna się w 1902 roku i jest nierozerwalnie związana z zaborem rosyjskim, na którego obszarze nasze miasto się wówczas znajdywało. Zanim jednak doszło do przecięcia wstęgi i wyprawienia pierwszych pasażerów musiano pokonać wiele trudności, w tym także stosunek carskiej władzy do tego środka transportu.
Ważnym czynnikiem, który przyspieszył budowę linii kolejowej pomiędzy Kaliszem a Warszawą, był dynamicznym rozwój gospodarki, jaki zapanował na obszarze Guberni Kaliskiej wraz z początkiem XX wieku. Zaistniała potrzeba stworzenia drogi żelaznej, która dzięki połączeniu z pozostałymi szlakami na terenie Prus i Rosji nada Kaliszowi nowego znaczenia na ówczesnej mapie przemysłu oraz kultury. Władze miasta już od połowy XIX wieku nakłaniały Rosjan, żeby włączyć Kalisz w sieć kolejową kraju i podporządkowanego jej Królestwa Polskiego. Ważnymi datami w tych działaniach jest 28 lutego 1989 roku, kiedy to car podpisał decyzję o budowie kolei oraz 14 kwietnia 1900 roku, gdy zatwierdził projekt budowy. Sama inwestycja trwała krócej niż przewidywano. Wstępnie zakładano, iż budowa zakończy się w połowie kwietnia 1903 roku, jednak już w listopadzie 1902 roku kaliski dworzec przyjął pierwszych podróżnych i pierwsze pociągi.
Dziewiczy kurs z Kalisza do Warszawy wyruszył 15 listopada 1902 roku, równo o godzinie ósmej rano. Na dworcu zgromadzili się budowniczy trasy, publiczność oraz przedstawiciele władzy. Przyszli oni podziwiać skład zbudowany z czterech pulmanowskich wagonów, które podzielone były na przedziały trzech klas. Następnego dnia zebrani na stacji mogli podziwiać wjazd składu powrotnego, gdzie pasażerami byli między innymi redaktorzy warszawskich gazet. Pociągi pokonywały odcinek Kalisz – Warszawa – Kalisz ze średnią prędkością 25 km/h.
Od początku uruchomienia linii kolejowej rolę dworca odgrywały niewielkie budynki wraz z zadaszonymi peronami. Dworzec z prawdziwego zdarzenia wzniesiono dopiero trzy lata później i przetrwał jedynie do początku I Wojny Światowej – uległ znacznym zniszczeniom przez cofające się wojska rosyjskie. W 1933 roku wyremontowano i przebudowano budynek, gdzie zmieniono układ pomieszczeń. Kolejna duża inwestycja z nim związana miała miejsce w latach 1952-1955. Przeprowadzono wtedy generalny remont wraz z wymianą dachu.
Dzisiejszy wygląd dworca kolejowego jest efektem przeprowadzonej w latach 2012-2015 gruntownej modernizacji. Wymieniono nawierzchnię peronu pierwszego, zamontowano automatyczne drzwi wejściowe, wyposażono obiekt w system dynamicznej informacji pasażerskiej oraz dostosowano go do potrzeb osób niepełnosprawnych.
