Rok 1815. Polska, a właściwie tereny, które kiedyś zajmowała, znajduje się pod zaborami. W tym roku ma miejsce Kongres Wiedeński, na którym to mocarstwa porozumiewają się w sprawie nowego ładu w Europie. Mimo funkcjonowania Królestwa Polskiego, przywróceniu do używania określenia Polska, pozostałe państwa Europy uważają nasz kraj za pozorne królestwo. Na wyżej wspominanym Kongresie Wiedeńskim ustalono pod Skalmierzycami granicę, w kwietniu 1818 roku zadecydowano o utworzeniu na granicach dziewięciu Urzędów Celnych, w tym właśnie w Skalmierzycach.
Wraz z punktem granicznym ustanowiono tutaj komorę celną. Została ona wybudowana w odległości około dwóch kilometrów od zabudowań miejscowości. Zachowany spis ludności z 1846 roku wspomina, iż liczyła ona wówczas cztery domy i 55 osób. Powstanie komory celnej było znacznym impulsem do rozwoju Szczypiorna. Jeszcze w XIX wieku było tutaj 120 domostw wraz z 950 mieszkańcami.
W latach 1870-1914, kiedy to nieodpowiadający rozwój przemysłu był impulsem dla ludności do emigracji, wtedy zaczyna się historia Nowych Skalmierzyc, początkowo stworzonych jako komora celna, z czasem zaś przemienionych na sprawnie działające miasto. Na początku XX wieku, w 1908 roku, wydzielone one zostały z wsi Skalmierzyce. Powstały jako typowy niemiecki ośrodek, z osadnikami z terenów Rzeszy.
Naprzeciwko komory celnej, patrząc od strony Kalisza, znajdował się gościniec Josefa Seidla, gdzie przebywali carscy pogranicznicy. Oprócz tego działały tutaj dwa hotele. Wzdłuż ulicy Celnej funkcjonował ciąg restauracji oraz sklepów. Najważniejszym budynkiem był jednak Główny Urząd Celny, w którym dziś znajdują się lokale mieszkalne.
Miejscowość rozwinęła się szczególnie dzięki połączeniu kolejowemu, które dotarło do Szczypiorna od strony Ostrowa Wielkopolskiego w styczniu 1896 roku. Dziesięć lat później, w roku 1906, wybudowano linię kolejową do Kalisza, dzięki czemu możliwe stało się zwiększenie ruchu osobowego i handlowego pomiędzy Cesarstwem Rosyjskim i Królestwem Polskim. W 1906 roku Nowe Skalmierzyce wzbogaciły się o neogotycki dworzec kolejowy, który pełni tę funkcję do dzisiaj.