Wojciech Chmielowski h. Jastrzębiec (ur. 1811 na Wołyniu, zm. 25 sierpnia 1853 w Kaliszu), ojciec malarza i zakonnika Brata Alberta.
Rodzina najprawdopodobniej straciła lub sprzedała swój folwark na Wołyniu, gdyż Chmielowski musiał siebie i liczną rodzinę utrzymywać z pracy jako carski urzędnik w Królestwie Polskim. Około 1843 piastował stanowisko celnika w Igołomi, nadgranicznej wiosce z austriacką Galicją. Dzięki zdolnościom i pracowitości awansował systematycznie.
Pod koniec lat 40. XIX wieku spotykamy go na wysokim i bardzo odpowiedzialnym stanowisku naczelnika Komory Celnej w Szczypiornie, położonym w bezpośredniej bliskości gubernialnego miasta Kalisza, na granicy z zaborem pruskim. Komora celna w Szczypiornie (z wieloma funkcjonariuszami patrolującymi granicę) była szczególnie ważna dla rosyjskiego fiskusa, gdyż przez nieszczelną granicę leżącą ok. 5 km od Kalisza przechodził wówczas w obie strony olbrzymi szmugiel mięsa i wędlin, a nawet bydła (do Prus), spirytusu (z Prus) i innych towarów, z którego żyła duża część ludności miasta i okolicznych wiosek.
Żonaty z warszawianką Józefą z Borzysławskich (1821–1859) Chmielowski miał z nią trzech synów i córkę. Najstarszym z dzieci był Adam, późniejszy brat Albert.
Małżonkowie Chmielowscy zostali pocho”ani na warszawskich Powązkach. Na ich odnowionym grobie umieszczono w latach międzywojennych XX wieku tablicę z napisem „Grobowiec rodziców”.
